مدیریت ریسک زیست محیطی معادن زغال سنگ (مطالعه موردی: معادن زغال سنگ تخت مینو دشت)

احداث معدن زغال سنگ غالباً بهترین گزینه برای دسترسی به این ماده معدنی با ارزش با توجیه فنی و اقتصادی است لیکن با توجه به ریسک پذیری بالا می توانند آثار چشمگیری بر محیط زیست و هم چنین کارگران معدن برجای گذارد، بنابراین نیازمند مطالعات مستمر است. در این پژوهش شناسایی،ارزیابی و طبقه بندی ریسک در بهبود ایمنی در این معادن مطرح است . به عبارت دیگر در ابتدا باید نقاط ضعف را شناسایی کرد و پس از ارزیابی و رده بندی اولویت های اجرایی نسبا یاری از این روش ها می توان انواع ریسک های محیط زیستی موجود در معادن زغال سنگ را بت به ارائه راه کارها به منظور رفع آنها اقدام نمود بر اساس شاخص ها و معیارهای تعیین شده طبقه بندی کمی و اولویت بندی کرد.روش طبقه بندی مورد استفاده در این تحقیق به منظور مدیریت ریسک محیط زیستی معادن زغال سنگ، تلفیقی از روش ویلیام فان و مدل TOPSIS در روش مذکور احتمال ریسک، درجه احتمال وقوع ریسک در آینده بوده و پیامدهای ریسک ، اثرات ناشی از تحقق ریسک می باشد که پس از اولویت بندی نتیجه مطالعات بر روی این معادن زغال سنگ نشان می دهد که مهم ترین عوامل مولد ریسک شناسایی شده در معادن زغال سنگ مربوط به ریسک های ناشی از گاز زغال، انفجار، گاز متان، ریزش های زمینی، مواد منفجره، از کار افتادگی سیستم تهویه مناسب، ذرات ضعیف محلول با درجه پایین سمی (PSP)، انتشار گوگرد، حوادث ناشی از کار در معادن از ریسک های غیر قابل قبول در این حوزه محسوب می گردد که نیاز فوری به فعالیت های تخصصی در این زمینه دارد. عوامل آلوده کننده طبیعت بعد انجام حفاری ، اشتعال گرد و غبار ، آتش سوزی و احتراق خود به خودی، سقوط سقف، گرد زغال و آتشباری در معادن از ریسک های قابل قبول در معادن به حساب می آیند که نیازمند بررسی و توجه هرچه سریع تر دارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، روش ارزیابی ویلیام فان ، مدل TOPSIS ، زیست محیطی ، معادن زغال سنگ