نقش فرهنگ در توسعه پایدار شهری در کشورهای در حال توسعه

فرهنگ به عنوان یک عامل تعیین کننده رفتاری همواره در عرصه اجتماع مطرح است،چرا که در آن یک مجموعه عقاید،سنتها،باورها، الگوهای رفتاری و در یک کلمه بینش انسان متبلور میباشد. این فرهنگ است که اولویتهای انسان را در دستیابی به اهداف مادی و معنوی و معیار نیک و بد،صحیح و غلط، زشت و زیبا را معین میکند.فرهنگ، اجتماعات و جوامع را از هم متمایز میکند و به انسانها حس هویت و تعلق خاطر، همبستگی، حق و تکلیف، وفاداری و...میبخشد. پایداری توسعه ای است که نیازهای انسان امروز را برآورده میکند، نیازهایشان از بین ببرد. باید توجه داشت که پایداری مجموعه ای از وضعیتهاست که در طول زمان دوام دارد و توسعه فرایندی است که طی آن پایداری میتواند اتفاق بیفتد. وجود رابطه و پیوند قوی میان فرهنگ و ایجاد یک چارچوب توسعه پایدار اقتصادی - اجتماعی در این زمینه تأثیر بسیاری دارد. امروزه رشد شهرنشینی و شهرگرایی در جهان رو به افزایش است و اینروند تا مرحله تثبیت خود به مرز حداکثر ادامه مییابد. توسعه شهری زمانی پویا خواهد بود که در ارتباطنزدیک با توسعه فرهنگی و در واقعبخشی جداییناپذیر از آن باشد. حیات کالبدی، بیتوسعه فرهنگی نامتعادل خواهد بود؛چنانکه نمونه بارز آن را در شکست مدرنیسم در عرصه معماری و شهرسازی میبینیم. از اینرو، توسعه آنگاه پایدار و ماندگار خواهد بود که همگان آن را به صورت یک فرهنگ بپذیرند یا باصطلاح «مقبولیت عام» یابد و مشارکت غیر رسمی آحاد یک ملت را در برگیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، فرهنگ ، هویت ، شهر پایدار