فرهنگ شهری، ابزاری برای تغییر الگوهای سفر و تحقق توسعه پایدار

وقتی حمل و نقل عمومی شهروندان دچار فشار گسترش خودروی شخصی می شود عملا دسترسی سالم همگانی در سطح شهر، قربانی حرکت ناسالم معدودی میگردد که این مسئله به دنبال خود مجموعه ای از نارساییها و کاستیها را در عرصه سفر و تبع آن در عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی دارد که تنها مربوط به کمبودهای زیرساختی نیست بلکه ریشه در فرهنگ یک جامعه دارد. هدف از این پژوهش تبیین نقش و جایگاه فرهنگ شهری در برخورد با الگوهای سفر و جابجایی و تعیین معیارهای فرهنگ حمل و نقل در چهارچوب توسعه پایدار شهری است، لذا این پرسش مطرح میشود که طراح و برنامه ریزی شهری با ارائه چه راهکارهایی می تواند در ارتقا فرهنگ شهروندی و نیل به اهداف توسعه پایدار به ویژه در حوزه حمل و نقل شهری در تمام اشکال آن موثر باشد از این رو با بهره گیری از شیوه توصیفی- تحلیلی نخست ادبیات فرهنگ و فرهنگ شهری عنوان شده و سپس ارتباط آن با انتخاب الگوهای مناسب سفر و پایدار و دوستدار محیط زیست تحلیل و بررسی شده است. از یافته های این پژوهش می توان دریافت که فرهنگ شهری به عنوان یکی از قدرتمندترین ابزارهای تاثیرگذار بر تمام ابعاد زندگی شهری در جهت تحقق توسعه پایدار شهری می تواند با تغییر نگرش در سطح مالکیت خودرو ،روش انجام شفر، ترویج مشارکت عمومی در تصمیم سازی های مرتبط با طول سفر، آموزش همگانی در سنین مختلف و تشویق به قانون مداری، ترویج الگوهای جدید و ترغیب به استفاده هرچه بیشتر از ناوگان حمل و نقل عمومی و ارزش های فکری متناسب با رشد فرهنگی جامعه مشکلات و معضلات جابجایی و ترافیک را ساماندهی کند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، فرهنگ شهری ، الگوی سفر ، توسعه پایدار ، پایداری