مطالعه مقادیر قند کل، ساکارز، گلوکز، فروکتوز در عسل(مطالعه موردی: استانهای گیلان، مازندران، گلستان و آذربایجان)

در این تحقیق جهت بررسی کیفیت عسل در غرب مازندران پارامترهای مهم بیوشیمیایی نظیر سنجش قندهای اختصاصی، هیدروکسی فورفورال ، فعالیت آنزیمهای دیاستاز، اینورتاز و پارامترهای فیزیک و شیمیایی نظیر خواص رطوبت مورد بررسی قرار گرفت . 40 نمونه از 10 منطقه (استانهای گیلان ، مازندران ، گلستان و آذربایجان) بطور تصادفی انتخاب و مورد آزمایش قرار گرفت . در ضمن اطلاعاتی در خصوص رویش گیاهی ، ارتفاع ، درصد رطوبت نسبی و مقدار تحصیلات زنبوردار تهیهشد . سنجش ها دوبار تکرار شده و آنالیز آماری به روش تجزیه واریانس و آزمون مقایسه میانگین دانکن با احتساب دامنه اطمینان 95 و 99 درصد با استفاده از نرم افزار Spss انجام شد و مشخص شد که بین داده های قندهای اختصاصی، هیدروکسی فورفورال ، فعالیت دیاستاز ، اینورتاز ، خواص رطوبت تفاوت معنی دار مشاهده شد (0.01>=p) . همچنین مقدار قند کلی (19/5%) ، گلوکز (13%) و رطوبت (22%) در عسل جنگل طالش بیشترین مقدار را داشته ، در حالیکه عسل آویشن گیلان کمترین مقدار قند کلی را نشان داد (4%) . همین طور مقدار ساکارز در عسل بهشهر بیشترین مقدار را داشته (1/33%) در حالیکه در عسل چیچک لواهر و طالقان کمترین مقدار را نشان داده است (1/27%) و مقدار فورفورال در عسل چیچک لواهر بیشترین مقدار را داشته (39/87mg/kg) در حالیکه در عسل گون گلستان کمترین مقدار را نشان داده است (14/3%).

کلیدواژه ها:

قند کل ، کیفیت عسل ، دیاستاز