بررسی عددی تغییرات پارامترهای مقاومتی موثر خاک در ترانشه های پایدارسازی شده به روش میخ کوبی مبتنی بر مطالعات موردی

در دهه گذشته با توجه به رشد و گسترش شهرها و افزایش تراکم جمعیت، تعداد طبقات زیرزمین و عمق گودبرداری افزایش یافته است. شناخت درستی از پارامترهای مقاومتی خاک که در مسائل پایدارسازی ترانشه ها موثرند از اهمیت بسزایی در مهندسی ژئوتکنیک برخوردار است. در این پژوهش ضمن بکارگیری از نرم افزار plaxis در مدلسازی گود های میخ کوبی شده و تعیین ضرایب اطمینان در تمام حالات محتمل با احتساب تغییرات چسبندگی ضریب اصطکاک داخلی وزن مخصوص و تحلیل شبه استاتیکی سعی گردیده تا تاثیر پرامترهای مقاومتی موثر خاک در ضریب اطمینان گود با بکارگیری روش nailing بررسی شود. جهت بهینه سازی پارامترهای بکار رفته از مطالعاتموردی منتخب استفاده شده است تا بدین وسیله مدل ها از گستره مناسبی برخوردار شده و کلیه خاکهای کاملاً دانه ای و کاملاً ریزدانه که امکان فرایند میخ کوبی دارند را شامل شود. از مهم ترین نتایج آنالیزها می توان به نحوه تاثیر افزایش پارامترهای ژئوتکنیکی خاک بر کاهش تغییر شکل، نیروی وارده بر میخ ها و ضریب اطمینان گود اشاره کرد. همچنین با توجه به کاهش سطح گسیختگی و بر مبنای تئوری رانکین و کلمب با افزایش عمق می توان طول میخ ها را کاهش داد. همچنین نتایج بر تاثیر نوع و میزان خاک درشت دانه شنی و ماسه ای رس دار در بهبود ضرایب اطمینان پایداری نیز ملاحظاتی را توصیه می کند.

کلیدواژه ها:

پارامترهای مقاومتی ، plaxis ، چسبندگی ، ضریب اصطکاک داخلی ، nailing ، سطح گسیختگی