ارزیابی تاثیر تراز سفره آب زیرزمینی در حفاری تونل های دوقلو بر روی میزان نشست سطحی زمین (مطالعه موردی : خط 1 قطار شهری اصفهان)

یکی از مهمترین مسائل در احداث تونل در اعماق کم زمین های خاکی مسله نشست سطح زمین و تاثیر آن بر سازه های نزدیک به آن می باشد در این تحقیق ابتدا جهت اعتبار سنجی روش مدل سازی و تحلیل (روش عددی اجزای محدود) از نرم افزار Plaxis 3D Tunnel استفاده شده است همچنین برای شبیه سازی عددی سه بعدی ، با استفاده از این نرم افزار به مدل سازی و تحلیل پیشروی تونل با سپر فشار تعادلی زمین (Earth Pressure Balance) در محدوده ای از رودخانه زاینده رود در نزدیکی سی و سه پل اقدام شده است نتایج این مطالعات نشان می دهد که در فواصل نزدیک تونل ها از فونداسیون ، بالا آمدن سطح آب از سطح زمین منجر به افزایش نشست فونداسیون پس از پیشروی تونل ها می شود و با فاصله گرفتن تونل ها از فونداسیون تغییر در تراز سطح آب روی نشست های فونداسیون تاثیر چشمگیری نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

تونل سازی سپری ، سپر فشار تعادلی زمین (EPB) ، تونل های دوقلو ، نشست های فونداسیون ، روش اجزای محدود