باززایی شاخساره نابجا و بهینه سازی انتقال ژن به میخک توسط اگرو باکتریوم

این پژوهش به منظور باززایی شاخساره نابجا و بهینه سازی انتقال ژن به میخک توسط سویه LBA 4404 باکتری Agrobacterium tumefaciens دارای پلاسمید pBI121 بیان کننده ژن بتاگلوکورونیداز (uidA) و ژن گزینشگر انتخابی نئومایسین فسفوترانسفراز (nptII) II انجام شد. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. بیشترین تعداد شاخساره های نابجا روی محیط MS با 0/9 میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین و 0/3 میلی گرم در لیتر نفتالن استیک اسید به دست آمد. در این پژوهش، اثرهای سه عامل چگالی نوری، مدت زمان مایه زنی و مدت زمان هم کشتی روی کارایی تراریزش بررسی شد. چگالی نوری 0/5 مدت زمان تلقیح ریزنمونه ها با باکتری به مدت 20 دقیقه و هم کشتی به مدت 3 روز سبب افزایش درصد شاخساره های تراریخت گردید و در این پژوهش رقم استاندارد Rendz-Vous نسبت به رقم مینی Panamera’ کارایی انتقال ژن بالاتری نشان داد. درصد شاخساره های تراریخت از 0/14 تا 0/33 برای هر دو رقم متغیر بود. آزمون شیمیایی- بافتی و تجزیه PCR پیوستن ژن بتاگلوکورونیداز در شاخساره های تراریخت باززایی شده را اثبات نمود.

کلیدواژه ها:

اگروباکتریوم ، بتاگلوکورونیداز ، تراریخت ، میخک ، شاخساره نابجا ،