رابطه توانمندسازی روانشناختی و مدیریت دانش در میان کارکنان استانداری فارس

مهمترین و حیاتی ترین دارایی هر سازمان، نیروی انسانی آن سازمان است. کیفیت و توانمندی نیروی انسانی، مهمترین عامل بقاء و حیات سازمان است. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را به وجود می آورد.از نظر«دراکر » رشد اقتصادی مرهون توانمند کردن کارکنان فرهیخته است. این پژوهش در صدد آن است که رابطه توانمندسازی روانشناختی کارکنان با مدیریت دانش سازمانی را در بین کارمندان استانداری فارس مورد سنجش و بررسی قرار دهد. به این منظور به بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی کارکنان ( با مولفه های خودشایستگی، معنی دار بودن، موثر بودن، اختیار) به عنوان متغیر مستقل و مدیریت دانش سازمانی به عنوان متغیر وابسته پرداخته می شود تا بررسی شود که هر یک از ابعاد متغیر مستقل چگونه و تا چه میزان می توانند با مدیریت دانش سازمانی رابطه معناداری داشته باشند. بدیهی است نتایج تحقیق حاضر این توانایی را دارد تا از طریق معرفی توانمندسازی روانشناختی کارکنان به عنوان عاملی جهت دستیابی بیشتر به استقرار مدیریت دانش در سازمان، زمینه بهبود مدیریت دانش سازمانی به عنوان یکی از کلیدی ترین ابزارهای مدیریتی را فراهم نموده و نوعی مزیت رقابتی پایدار برای سازمانها ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، توانمندسازی ، توانمندسازی روانشناختی کارمندان