بررسی رابطه ی خودکارآمدی و اضطراب با رضایت شغلی در بین دبیران مقطع متوسطه ی شهرستان مشگین شهر

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی خودکارآمدی و اضطراب با رضایت شغلی در بین دبیران خانم مقطع متوسطه ی شهرستان مشگین شهر در سال تحصیلی 91-90 می باشد. جامعه ی آماری در این پژوهش کلیه ی معلمان خانم مقطع متوسطه ی شهرستان مشگین شهر که نزدیک به 690 نفر در سال تحصیلی 91-1390 می باشد.تعداد نمونه در این پژوهش 120 نفر می باشد که حداکثر و حداقل سن و سابقه تدریس آزمونی به ترتیب 23 و49 سال سن و 2 و27 سال سابقه تدریس می باشد.از نمونه گیری تصادفی استفاده شده است و افراد پژوهشی به صورت داوطلبی به سوال های آزمونها پاسخ گفته اند.پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. برای اندازه گیری متغییر ها از سه پرسشنامه1)اضطراب بک، 2) خودکارآمدی معلم، 3) رضایت شغلی استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که بین خودکارآمدی و رضایت شغلی و همچنین اضطراب رابطه معنی داری وجود دارد. در این پژوهش رضایت شغلی متغییر وابسته در نظر گرفته شده است. روشهای آماری استفاده شده در این پژوهش عبارتند از: میانگین، میانه، مد، انحراف استاندارد، واریانس و در بخش مربوط به آمار استنباطی برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها از روش ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. که با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گریده است.

کلیدواژه ها:

خود کارآمدی ، اضطراب ، رضایت شغلی ، دبیران متوسطه