بررسی رابطه خودکارآمدی و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر سال سوم مقطع متوسطه شهر قم

رشد و بالندگی هر جامعه ای مرهون نظام آموزشی آن جامعه است. بر این اساس همه ساله کشور ما مبالغ قابل توجهی از درآمد ملی خود را صرف آموزش و پرورش می کنند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خودکارآمدی و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر سال سوم مقطع متوسطه شهر قم انجام گرفته است. بدین منظور 346 دانش آموز پسر از پایه سوم رشته های ریاضی فیزیک، علوم تجربی و علوم انسانی دبیرستان های نواحی چهارگانه شهر قم به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) و رضایت از زندگی (دینر و دیگران، 1985) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد و متغیر خودکارآمدی برای عملکرد تحصیلی پیش بینی کننده قوی تری نسبت به متغیر رضایت از زندگی است. از سوی دیگر نتایج به دست آمده نشان داد که بین دو متغیر خودکارآمدی و رضایت از زندگی رابطه مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خود کارآمدی 1 ، رضایت از زندگی 2 ، عملکرد تحصیلی