ارزیابی دمای بهینه رشد عامل بیماری پژمردگی گوجه فرنگی و تأثیر پارامترهای مختلف بر اثر قارچ کشی روغن فرار اکالیپتوس گونه سیتریودورا

این تحقیق به منظور بررسی مناسبترین دمای رشد قارچ فورایوم عامل پژمردگی گوجه فرنگی و همچنین تأثیر انبارداری و اتوکلاو بر ا ثر قارچ کشی روغن فرار برگ جوان و بالغ درخت اکالیپتوس گونه سیتریودوا، ماده مؤثر سیترونلال و منکوزب در شرایط آزمایشگاه انجام گرفت. بدین منظور دماهای 18 تا 30 درجه سانتی گراد مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت دمای 24 درجه سانتی گراد دمای بهینه گزاش گردید. تأثیر قارچ کشی تیمارهای مورد آزمایش از غلظت 10 پی پی ام تا 5000 پی پی ام در دو محیط کشت جامد و مایع بررسی و سپس MIC, MFC و (LD(50 هر تیمار مشخص گردید. (LD(50 مربوط به تمام تیمارها در محیط کشت جامد و مایع متفاوت بود، بطوریکه در محیط کشت مایع داده های استخراج شده به مراتب کمتر از محیط کشت جامد گزارش گردیدند. طی بررسی، تأثیر اثر ا توکلاو و انبارداری بر خاصیت قارچ کشی تیمارهای مورد مطالعه مشخص شد، که اتوکلاو و حرارت سبب شکسته شدن اثر ضد قارچی تیمارهای مورد آزمایش شده ولی نگهداری آنها طی یک مدت 30 روزه هیچ گونه تأثیر سوء بر اثر قارچ کشی آنها نداشت.

کلیدواژه ها:

پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی ، دمای بهینه رشد ، اتوکلاو ، انباریداری ، (LD(50 ، اثر قارچ کشی