واکنش و پاسخ ارقام مهم گوجه فرنگی در مرحله نشاء به تنظیم کننده های رشد

گوجه فرنگی (.Lycopersicum Sculentum L)، با نام انگلیسی Tomato، گیاهی است از تیره بادمجانیان (Solanaceae). این گیاه به علت داشتن انواع ویتامین ها، کاروتن، اسیدهای مفید، قند و املاح معدنی نقش بسیار مهمی را در تغذیه و سلامت انسان ایفا می کند. اکسین یکی از گروه تنظیم ک ننده های رشد گیاهی (هورمون ها) هستند. رایج ترین اشکال اکسین عبارتند از: ایندول-3- استیک اسید (IAA)، نفتالین استیک اسید (NAA) و ایندول بوتریک اسید (IBA) می باشد. در این پژوهش اثرهورمون های NAA, IBA و IAA بر ریشه زایی و زمان رسیدن نشاء دو رقم گوجه فرنگی (CaljN3,sun6108) به روش محلول پاشی تیمارها بر روی نشاهای رشد یافته، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 13 تیمار و 3 تکرار در یک دوره 60 روزه مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای مورد بررسی در این پژوهش عبارت بودند از: سطوح IAA و IBA (1000، 2000، 3000 و 4000 میلی گرم در لیتر)، تنظیم کننده NAA در سطوح (500، 1000، 1500 و 2000 میلی گرم در لیتر) و آب مقطر نیز به عنوان یکی تیمار شاهد در نظر گرفته شد. صفات وزن تر و خشک گیاهچه، حجم ریشه، طول ریشه، تعداد برگ، عدد سبزینه، وزن تر و خشک ریشه و ا رتفاع گیاه، اندازه گیری شد. بر اساس نتایج استفاده از اکسین تأثیرات مثبتی بر ریشه زایی و خصوصیات رویشی نشاهای گوجه فرنگی داشت و مقاومت نشاء ها را به تنش های محیطی افزایش داد و به استقرار بهتر نشاهای تولیدی کمک شایانی نمود و در نهایت باعث سبز شدن مناسب تر و تولید نشاهای سالم تر و قوی تر گردید. تیمار (1500 نشاهای تولیدی ک مک شایانی نمود و در نهایت باعث سبز شدن مناسب تر و تولید نشاهای سالم تر و قوی تر گردید. تیمار (1500 میلی گرم در لیتر از هورمون NAA + رقم Sun) نتایج بهتری را در اغلب صفات مورد بررسی نسبت به سایر تیمارها، از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

گوجه فرنگی ، نشاء ، رقم ، هورمون ، اکسین