شناسایی و تهیه تقویم اقلیم گردشگری در مناطق کویری از بعد زمانی و مکانی (مطالعه موردی: استان سمنان)

مناطق کویری دارای پتانسیل های فراوان جهت گردشگری طبیعی می باشند. ترس از آب و هوای خشن و گرمای طاقت فرسا و عدم شناخت دقیق شرایط حرارتی، یکی از دلایل عدم استقبال از گردشگری در نواحی کویری می باشد. دانستن اقلیم مناطق کویری از لحاظ آسایش حرارتی جهت گردشگران از اهمیت دوچندان برخوردار می باشد. استان سمنان از استان های کویری کشور می باشد که از ظرفیت‎های شناخته ‎شده و ناشناخته فراوانی در عرصه گردشگری استانی ، ملی و بین‎المللی برخوردار است. وجود بوم سامانه های طبیعی و اقلیم خاص با چشم‎اندازهای مختلف با توجه به کویری بودن استان سمنان، منابع طبیعی و تنوع زیستی منحصر به فرد و جاذبه فرهنگی و تاریخی ، این منطقه را به یکی از مهمترین نقطه گردشگری در جنوب البرز مرکزی وفلات مرکزی ایران تبدیل کرده است. هدف از این مطالعه شناسایی تقویم اقلیم گردشگری از بعد زمانی و مکانی در استان می باشد.لذا جهت دست یافتن به این هدف از مدل های زیست اقلیمی ترجونگ ، ماهانی ، بیکر ، دمای موثر و شاخص اقلیم گردشگری ( TCI) که شرایط مختلف اقلیمی را در ساعات شبانه روز محاسبه می کند استفاده شد. برای این منظور از 6 ایستگاه منتخب در سطح استان(گرمسار، سمنان و بیارجمند از شهرهای کویری، مهدیشهر شهر کوهستانی و شاهرود و دامغان از شهرهای کوهپایه ای) با اقلیم های مختلف طی دوره آماری 1390-1376استفاده شد. از نتایج خروجی مدلها برای ترسیم نقشه های زمانی - مکانی گردشگری استان درسامانه اطلاعات جغرافیایی ( GIS) استفاده شد. نتایج مبین آن است که هرچند شرایط زمانی گردشگری با توجه به مناطق کوهستانی، کوهپایه ای و کویری استان متفاوت می باشد ولی در مجموع به استثنای ماههای تیر ومرداد بدلیل گرما و دی و بهمن بدلیل سرمای هوا ، تقریباً هشت ماه از سال شرایط مطلوب برای گردشگری در طبیعت و فضای آزاد در استان سمنان حاکم می باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم گردشگری ، مناطق کویری ، آسایش حرارتی ، GIS ، استان سمنان