بررسی پتانسیلهای گردشگری در مناطق بیابانی و کویری ایران با هدف کمک به توسعه پایدار(مطالعه موردی: ورزنه، استان اصفهان)

امروزه گردشگری از بزرگترین بخش های اقتصادی در بسیاری از کشورها و به عنوان یک صنعت جذاب، پویا و درآمدزا و اثربخش خود را در جهان مطرح ساخته است. توریسم و اکوتوریسم در دهکده جهانی نقش متنوعی در زمینه های گوناگون از جمله اقتصادی ایفا می کنند. برخی از کشورها عمده درآمدشان از راه توریسم کسب می کنند، این درحالی است که سهم ایران از گردشگری فقط هفت درصد است. شهر ورزنه به علت نزدیکی به کویر دارای آب و هوای گرم و خشک می باشد. با توجه به شرایط دریاچه، کوه، دشت و کویر در حوضه تالاب گاوخونی و نزدیکی به مناطق قدیمی ورزنه شرایط مناسب توریستی فراهم گردیده است. ورزنه نیز قابلیت تبدیل شدن به یکی از قطب های گردشگری استان اصفهان را دارا می باشد، لذا به لحاظ کمک به شناسایی نقاط دیدنی مناطق خشک و بیابانی ایران به هموطنان و جهانیان و همچنین ارتقای صنعت توریسم در کشور در جهت رسیدن و کمک به توسعه پایدار، بر آن شدیم که به پتانسیل های گردشگری(اکوتوریسمی و غیره) شهرورزنه بپردازیم.

کلیدواژه ها:

توریسم ، قطب گردشگری ، تالاب گاوخونی