بررسی کارایی انرژی در شبکه حمل و نقل ریلی درون شهری از طریق پیاده سازی سیستم توصیه راهبریDAS )مطالعه موردی؛ نیمه جنوبی خط یک متروی تهران

رشد و توسعه صنایع مختلف و استفاده بی رویه از منابع انرژی باعث کاهش ذخایر سوختی و آلودگی محیط زیست شده است. امروزه انرژی ابزاری سیاسی، اقتصادی و استراتژیک است، که در توسعه پایدار کشورها نقش مهمی ایفاء می کند. از اینرو یکی از دغدغه های مهم حوزه حمل و نقل ریلی ایجاد بسترها و توسعه سیستم ها و زیرسیستم هایی است که از آن بمنظور کم شدن هزینه ها و بهبود شرایط زیست محیطی از طریق کاهش انتشار کربن استفاده شود. استفاده از سیستم های توصیه راهبری 1 که می تواند مجهز به واسطهای ارتباطی و زیر سیستم های کنترلی دقیقی باشد از طریق کاهش مصرف انرژیو بوسیله ممانعت از ترمزگیری ها و توقف های غیر ضروری قطار 2 در مسیر ریلی علاوه بر ارتقای سطح وقت شناسی در اعزام و پذیرش قطار، کاهش زمان تعجیل و تاخیر و نیز افزایش ظرفیت خطوط ریلی، امکان عبور قطار با سرعت مناسب و بهینه از تقاطع های ریلی را فراهم می آورد که در نتیجه علاوه بر کاهش هزینه های ناشی از استهلاک قطعات قطار در اثر کم شدننرخ ترمزگیری و بهره وری نگهداری و تعمیرات در ناوگان قطارها را در بر خواهد داشت. از سوی دیگر پیاده سازی سیستم DAS در قطارهای مسافری و باری از طریق حفظ فاصله مطمئن با سایر قطارها، احتمال بروز ریسک تصادف و یا مواجهه قطاربا سیگنال های قرمز را کاهش داده و به این ترتیب سطح ایمنی ناوگان ریلی را افزایش می دهد. این مقاله ضمن بررسی عوامل موثر در استقرار DAS نظیر فاکتورهای انسانی برخی مزایای سیستم DAS پیشنهادی را با استفاده از نرم افزارهای شبیه ساز بیان می نماید. در استقرار DAS ، می بایست بازنگری در فاکتورهای عملیاتی شبکه ریلی نظیر جدول زمانبندی،نظام پاداش به راهبران مجری طرح، و نیز ارزیابی معماری سیستم مطلوب را که بر مبنای اطلاعات سیستم DAS سیستم توصیه راهبری بنا شده را به طور دقیق مورد بررسی قرار داد. هر چند استفاده از سیستم های توصیه راهبری در کنار مزایا، موجب بروز قدری انحراف از جدول زمانبندی می گردد، اما نتایج شبیه سازی ها در این تحقیق نشان می دهد که استفاده از سیستم توصیه راهبری DAS ، صرفه جویی قابل ملاحظه ایی در انرژی مصرفی قطارها را سبب می شود

کلیدواژه ها:

ذخیره انرژی ، شبکه حمل و نقل ریلی ، مترو ، سیستم توصیه راهبری ، DAS