مطالعه ژنتیکی جمعیت درونزاد نوترکیب گندم حاصل از تلاقی ارقام کاز در مانتنا در شرایط مطلوب و تحت تنش گرما

وجود تنوع ژنتیکی و وراثتپذیری مطلوب صفات پایه اصلی انجام مطالعات در هر جمعیت اصلاحی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی صفات بیوماس، شاخص برداشت و عملکرد دانه در جمعیت درونزاد نوترکیب گندم حاصل از تلاقی کاز (متحمل به گرما)درمانتنا (حساس به گرما) در شرایط تنش گرما و تعیین تنوع ژنتیکی و قابلیت وراثت پذیری این صفات بوده است. 144 لاین درونزاد به همراه والدین کاز و مانتنا به همراه دو رقم خارجی دیگرو هشت رقم داخلی در قالب طرح لاتیس مستطیل12×13با دو تکرار در دوشرایط نرمال(تاریخ کاشت طبیعی) و تنش(تاریخ کاشت تاخیری) به صورت جداگانه انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس، لاینها از نظر صفات بیوماس، شاخص برداشت و عملکرد دانه اختلاف معنیداری در سطح 1% داشتند. بالاترین وراثت پذیری مربوط به عملکرد دانه در شرایط نرمال با83/47درصد و پایینترین وراثتپذیری مربوط به شاخص برداشت در شرایط تنش با 44/59درصد بود.نتایج نشان داد که جمعیت اینبرد لاین مورد مطالعه از نظر صفات مورد مطالعه از تنوع ژنتیکی قابل قبول و وراثتپذیری بالا چه در شرایط نرمال و چه تحت تنش گرما برخوردار است. مناسب بودن این جمعیت در مطالعات تعیین جایگاههای ژنی صفات کمی مرتبط با گرمامورد تأیید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

گندم ، تنوع ژنتیکی ، وراثت پذیری ، جایگاه ژنی صفات کمی