شناسایی ژنهای کنترل کننده طول غلاف در کلزا(Brassica napus L.)
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 505
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIGS13_0146
تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393
چکیده مقاله:
کلزا با نام علمیBrassica napus L.یکی از مهمترین گیاهان خانوادهCruciferaeبوده و از محصولات مهم در تولید روغن در جهان است. یکی از صفات مهم زراعی در کلزا طول غلاف است. اهمیت این صفت از دوجنبه تأثیر آن بر تعداد و اندازه بذور (به دلیل فتوسنتزبالای غلاف) در غلاف است. در این تحقیق ژنهای موثر بر طول غلاف با استفاده از 20 ژنوتیپ کلزا که از کشورهای فرانسه، کانادا،آلمان، ایران، مجارستان، دانمارک، استرالیا و آمریکا تهیه شد، مورد مطالعه قرار گرفت. بهمنظور استخراجDNAروش تغییریافته دلاپورتامورد استفاده قرار گرفتDellaporta 1983 ). با توجه به مطالعات انجام گرفته، 28 ژن موثر در طول غلاف کلزا شناسایی شده وآغازگرهای مناسب بهمنظور بررسی این ژنها طراحی شد. آنالیز نتایجPCRو دادههای مورفولوژیک، در طرح بلوکهای کاملا تصادفی با سه تکرار، نشان داد که از میان ژن های مورد بررسی دو ژن با اثر اصلی و سایر ژنها با تاثیر کم در کنترل این صفت نقش دارند. باتوجه به عدم تطابق تعداد ژنهای اصلی یافت شده در این تحقیق در مقایسه با نتایج بدست آمده در منابع بررسی شده، میتوان اظهار داشت این عدم تطابق بهدلیل اثر محیط برروی ژنوتیپ است که باعث بیان متفاوتی از ژنهای کنترل کننده این صفت و حتی خاموشی برخی از ژنهاشده است. براساس یافتههای این تحقیق، میتوان نتیجهگیری کرد که دادههای حاصل از نقشهیابیQTLویا هرنوع شناسایی جایگاه ژنی که در آن از دادههای مورفولوژیک استفاده میشود، بهمنظور یافتن تعداد ژنهای کنترل کننده یک صفت و میزان تاثیر آن چندان قابل اعتماد و تکرارپذیر نیست. در واقع استفاده ازQTLهای بدست آمده در یک تحقیق فقط در مکان و همچنین شرایط آب و هوایی مشابه آن تحقیق تکرارپذیر و قابل استفاده میباشد.
نویسندگان
اسماعیل فاضلی
دانشجوی دکترای تخصصی بیوتکنولوژی، دانشگاه تبریز
حبیب ا.. سمیع زاده
دانشیار گروه بیوتکنولوژی، دانشگاه گیلان