به نژادی برای مقاومت به فوزاریم سنبله گندم با هدف کاهش تهدید ناشی از پسماند توکسین های تولید شده توسط قارچ در نان و سایر فرآورده های گندم

گندم یکی از مهمترین منابع تامین غذای مورد نیاز بشر بوده و در معیار جهانی به طور متوسطحدود 20 درصد انرژی روزانه مورد نیاز سوخت و ساز انسان را تامین می کند. این مقدار در برخی از نقاطجهان از جمله ایران بسته به عادات تغذیه ای بیش از 45 درصد نیز بر آورد می شود. تولید پایدار گندم ازیک طرف و سلامت فرآورده های حاصل از این محصول یک دغدغه جهانی می باشد که با تهدیدات زیادیمواجه است. بیماری فوزاریم خوشه از جمله تنش های زنده ای است که هم به طور مستقیم باعث کاهش عملکرد شده و هم به طور غیر مستقیم با تولید توکسین DON)Deoxynivalenol) بر سلامت فر آورده های گندم اثر نامطلوب دارد. باقی ماندن این ترکیبات در محصول گندم و فر آورده های آن بعنوان یکتهدید جدی برای سلامت مصرف کننده شناخته شده و مستندات علمی موید بروز سرطان ناشی از مصرفاین فر آورده ها می باشد. به نژادی برای مقاومت به فوزاریم در ارقام گندم بعنوان یک روش این ظرفیت رادارد که با ارزیابی مواد ژنتیکی گندم و بهره گیری از منابع مقاومت خطرات و تهدید های ناشی از قارچفورزاریم را به حد اقل رسانده و در مسیر تولید محصول سالم موثر باشد. در این مقاله ضمن مروری بر تیپهای مختلف مقاومت ار قام گندم به قارچ فوزاریم، روش های غر بالگری و انتخاب مواد ژنتیکی نیز معرفی ونتایج حاصل از تجربیات نگارنده ارائه خواهد شد.