بررسی تاثیر محلول پاشی متانول بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا سفید در شرایط آبیاری نرمال

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر عملکرد و اجزاء عملکرد لوبیا سفید در شرایط آبیاری نرمال آزمایشی به صورت اسپلیتپلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 91-90 در مزرعه پژوهشی اکباتان در شهرستان همدان اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سطوح مختلف آبیاری(آبیاری نرمال و تنش رطوبتی) و فاکتور فرعی شامل سطوح مختلف محلول پاشی متانول شامل تیمار شاهد (بدون مصرف متانول)، 7، 14، 21، 28 و 35 درصد حجمی متانول بودند. محلول پاشی سه بار بعد از مرحله غلاف دهی با فواصل 12 روز یکبار بر روی قسمت های هوایی بوته های لوبیا انجام شد. صفات اندازه گیری شده شامل تعداد کل غلاف، تعداد کل دانه، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه بود. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مختلف در شرایط آبیاری نرمال برای صفات مورد بررسی در سطح احتمال 5 درصد تفاوت معنی دار وجود دارد. مقایسه میانگین خصوصیات مورد بررسی نشان داد که اثر سطوح محلول های 7 و 14 و 21 درصد حجمی متانول بر تعداد کل غلاف و تعداد کل دانه و سطح 21درصد بر وزن صد دانه و عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه بیشتر از سایر تیمارها بود البته سطح 21 درصد در عملکرد بیولوژیک باتیمار شاهد هم گروه بود و کاربرد متانول در تیمار 21 درصد حجمی موجب 26 درصد افزایش عملکرد نسبت به تیمار شاهد شد.محلول پاشی باعث افزایش عملکرد، تعداد کل غلاف، تعداد کل دانه و وزن صد دانه گردید.