تاثیر افزایش قیمت های جهانی محصولات کشاورزی بر امنیت غذایی کشور

توجه به محیط، آگاهی از تاثیر متغیرهای محیطی و ارائه چشم اندازی از فعالیت آینده برای سازمان ها، لزوم آمادگی برای برخورد باتغییرات مداوم را توجیه می کند. نا امنی غذایی، عزت نفس یک ملت، به عنوان ستون اصلی توسعه واستقلال ملی، راتخریبودرنتیجه امکان وفاق و وحدت ملی راکاهش می دهد. امنیت غذایی بطور مستقیم باابعاداقتصادی ومنابع انسانی وامنیت ملی بطور غیرمستقیم با ابعاد سیاسی- اجتماعی، دفاعی- نظامیوفرهنگی- علمی وفناوری آن ارتباط دارد. افزایش قیمت وکاهش دسترسی بهموادغذایی، بحث تغذیه سالم را برای بسیاری از اقشار فقیر جهان به خطر انداخته وآنها را به مرز سوءتغذیه رسانده است. انتقالمدیریت بحران به مدیریت ریسک امری اجتناب ناپذیر در جبران تاثیرات نا مطلوب پدیده جهانی خشکسالی می باشد. بحرانبازارهای مالی در جهان، بحران انرژی وبحران غذا سه بحران مهم هستند که بطور مستقیم و غیر مستقیم بر اقتصاد ایران موثرند.جایگزینی کشت محصولات کشاورزی گرانتربا سایر محصولات، استفاده بیش از اندازه غلات برای تغذیه دام و جایگزینی اقلامگرانتر در سفره غذایی مصرف کننده، علل اصلی افزایش قیمت جهانی محصولات کشاورزی می باشد. رشد جمعیت و درآمد سرانهدر برخی کشورهای درحال توسعه، جهانی شدن، شهرنشینی،افزایش هزینه کشت مکانیکی، کودهای شیمیایی، مصرف سموم دفعآفات نباتی، هزینه حمل ونقل نهاده های کشاورزی ومحصولات تولیدی، ترکیب سبدگران غذایی خانواه ها و تقاضابرای غذاهایآماده، بهره وری پایین بخش کشاورزی، محدودیت های صادرات موادغذایی از طریق تحریم، ازسایر عوامل افزایش قیمت های جهانیغذا می باشند. به منظور مقابله با افزایش قیمتهای جهانی محصولات کشاورزی، راهکارهای زیر قابل بررسی می باشد. گسترش وارتقاء تحقیقات کشاورزی و منایع طبیعی ، افزایش بهره وری دربخش کشاورزی ازطریق سرمایه گذاری درتحقیق وتوسعه کشاورزی،آموزش روستایی و زیرساخت های روستایی، حمایت اجتماعی دولت ازمردم فقیرروستایی و شهری، سرمایه گذاریدراستمرارکشاورزی پایدار، پرداخت هدفمند نقدی یارانه هابه گروه های آسیب پذیرجامعه، تجاری کردن بخش کشاورزی و صنایعتبدیلی وابسته،تکمیل زیربناها وتأسیسات فنی آبیاری، مبارزه بااحتکاردر بازار کشاورزی، خودکفایی محصولات غذایی از قبیلگوشت قرمز، مرغ، سیب زمینی، حبوبات، انواع ماهی وشیر، تغییر در الگوی غذایی جامعه، کاهش ضایعات تولیدی، بهبودکیفی ترکیبنیروی انسانی شاغل دربخش کشاورزی کشور بابکارگیری فارغ التحصیلان بیکار رشته های کشاورزی، ضرورت خودکفایی درسهمحصول روغن، شکرو آرد از اولویتهای استراتژیک هستند . اقداماتی که دولت از طریق مجامع بین الملی می تواند در این خصوصانجام دهد نیز عبارت است ازحذف محدودیت وممنوعیت صادرات محصولات کشاورزی و تغییردرسیاست های مرتبط باسوخت هایگیاهی درکشورهای توسعه یافته می باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، بحران ، مقابله ، کشاورزی ، استرا تژ یک