پهنه بندی اقلیمی استان خوزستان با استفاده از GIS

با پهنه بندی صحیح اقلیمی و شناخت نوع اقلیم هر منطقه می توان برنامه ریزی مناسبی جهت استفاده از امکانات منطقه و مبارزه با تهدیدهای خشکسالی، بیابان زایی ،کمبود آب، کشت نامناسب و ... انجام داد تعمیم داده های نقطه ای به داده های پهنه ای ، میان یابی ، ترسیم نقشه از طریق ارتباط یابی هر یک از عناصر مورد بررسی با ارتفاع و ترکیب نقشه ها از کاربردهای مهم GIS می باشد، که دراین پژوهش از آنها استفاده شده است. روش مورد استفاده دراین پژوهش برای پهنه بندی اقلیمی روش دمارتون و سیلیانینوف می باشد که از دو پارامتر اقلیمی میانگین دما و بارش سالانه 13 ایستگاه سینوپتیک استان خوزستان استفاده شده است.نتایج بیانگر این است که بخش های جنوبی استان دارای اقلیم خشکاست که البته بیشترین مساحت استان را در بر می گیرد.در بخش های شمال شرقی استان شرایط بسیار مرطوب حاکم است.براساس شاخص هیدرومتریک سیلیانینوف نیز بخش اعظم استان دارای اقلیم بیابانی است.علاوه بر این در متن پژوهش نقشه های همدما و هم بارش استان نیز آورده شده است.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، پهنه بندی اقلیمی ، روش دمارتون ، روش سیلیانینوف