ارایه رابطه برآورد بهینه عمق آبشستگی پایه های پل ناشی از تجمع اجسام شناور

پلها از جمله مهمترین و حیاتیترین سازههای ارتباطی هستند که از دیرباز مورد استفاده قرار میگیرند. آبشستگی موضعی پایه های پل یکی از مهمترین عوامل تهدید کننده پایداری پلهای احداث شده در رودخانهها میباشد. منشأ آبشستگی موضعی در واقع نوعی فرسایش در اطراف پایه پلها است که در نتیجه جریان های گردابی برخاستگی و جریان نعل اسبی میباشد. یکی از عوامل مهمی که باعث تشدید میزان آبشستگی پایههای پل شده و معمولاً مورد توجه قرار نمیگیرد، تجمع اجسام شناور و شاخه و برگ درختان در اطراف پایه میباشد. تاکنون رابطهی مشخصی برای تخمین عمق آبشستگی موضعی پایه پل ناشی از تجمع اجسام شناورارائه نشده است. در این تحقیق با استفاده از دادههای آزمایشگاهی، رابطهای بر اساس تحلیل ابعادی برای این منظور استخراج شده و ضریب و نماهای رابطه با استفاده از اصول بهینه سازی مشخص شده است. مقایسهی نتایج این رابطه ی بهینه با داده های آزمایشگاهی مبنی بر بیشینه عمق آبشستگی، کارایی مناسب رابطه ی پیشنهادی را نشان میدهد

کلیدواژه ها:

حداکثر آبشستگی پای پل ، بهینهسازی ، شاخ و برگ درختان ، عمق بیشینه آبشستگی ، گردابه های نعل اسبی