کاربردهای نانوکیتین و نانوکیتوسان

پس از سلولز، کیتین فراوان ترین پلی ساکارید طبیعی بوده که از واژه یونانی کیتون به معنای پوشش سخت پوستان مشتق شده است و اولین بار در سال 1811 میلادی از این ماده استفاده شد. کیتین در پوسته سخت خرچنگ و میگو، پوسته برخی حشرات، دیواره سلولی قارچ ها و باکتری ها یافت می شود. باوارد کردن کیتین در محیط قلیایی هیدروکسید پتاسیم و در دمای جوش ماده ای حاصل می شود که قابل حل در اسیدهای معدنی است و به آن کیتین اصلاح شده یا کیتوسان می گویند. کیتین و کیتوسان در مقیاس نانومتری از نانوساختارهای فیبرمانندی تشکیل شدهاند که میتوان آنها را با روشهای بالا به پایین استخراج نمود. با عنایت به اینکه نانوکیتین و نانوکیتوسان در مقیاس نانو دارای سطح ویژه به مراتب بشتری نسبت به میکروکیتین و میکروکیتوسان هستند لذا کارایی نانوساختارهای این دو بایوپلیمر نسبت به میکروساختارهای آن بیشتر و بهتر خواهد بود. خصوصیات منحصر به فرد نانوکیتین و نانو کیتوسان از جمله زیست سازگاری بالا، زیست تجدیدشوندگی، زیست تخریب پذیری، سمیت پایین، خواص ضد میکروبی، فراوانی و ارزانی ماده اولیه، سبب شده تا در کاربردهای متنوع و وسیعی قابلیت کاربرد داشته باشند.کاربردهای بالفعل و بالقوه ی وسیع این نانوپلیمرهای زیستی باعث شده که در صنایع مختلف داروسازی، آرایشی، کشاورزی، صنایع غذایی، تولیدات گیاهی، پالایش آب، زیست فناوری، پزشکی، کاغذسازی، پالایش فلزات سنگین، تغذیه حیوانات، شیمی فیبر و نساجی کاربرد داشته و جایگاه خود را به عنوان موادی ارزشمند پیدا کند. برخورداری از این ویژگی ها موجب شده است که سرمایه گذاری قابل توجهی به منظور صنعتی کردن تولید نانوکیتین و نانوکیتوسان صورت گیرد

کلیدواژه ها:

نانو ، کیتین ، کیتوسان ، کاربردها