چگونگی طراحی فضاهای آموزشی از دیدگاه روانشناختی با هدف دستیابی به کلاس درس استاندارد

فضاهای آموزشی یکی از حوزه های معماری محیطی است که نقش عمده ای را در جامعه ایفا مینماید، در این میان کلاس درس به عنوان اصلیترین محیط یادگیری در فضای آموزشی و مسئول پاسخگویی به افراد و نیازهای در حال تغییر آنها، مورد توجه قرار میگیرد. در کشورهای پیشرفته صنعتی به دلیل اهمیتی که برای تربیت نسل آینده قایل هستند، با استفاده از الگوها و استانداردهای مناسب، فضاهایی را طراحی مینمایند که ضمن برخورداری از فنون مهندسی و هنر معماری، از زوایای علوم تربیتی و روانشناسی نیز مورد توجه قرار گرفته باشد. در واقع، تأکید روانشناسی آموزشی به آموزش مؤثرتر و لذت بخشتر است. در این پژوهش با هدف دستیابی به کلاس درس ایدهآل و منعطف، از روش توصیفی و تحلیلی، تکنیک اسنادی کتابخانه ای استفاده شده است و مروری خواهیم داشت بر چگونگی طرح ریزی این فضاها و توجه به مواردی چون رعایت شاخصهای کیفی، ضوابط طراحی کلاس درس از جمله استانداردهای مبلمان و چگونگی چیدمان آن، ابعاد مناسب درب و پنجره، ضوابط نور و امکانات روشنایی و... . چراکه این موارد تأثیر بسزایی در فرآیند یادگیری دانش آموزان و نیز در کیفیت، سلامت و مطلوبیت محیط یادگیری دارند.

کلیدواژه ها:

محیط یادگیری ، فضای آموزشی ، کلاس ایده آل ، روانشناسی آموزشی ، فضای انعطاف پذیر