بررسی صفت های هنری و کاربردشان به عنوان یک ویژگی سبکی در شاهنامه فردوسی

یکی از ویژگی های سبکی که هسته اصلی توصیفات شاهنامه فردوسی را شکل می دهد، کارربرد صفت های هنری به شکلی گسترده در تمامی داستان های این اثر سترگ ادب پارسی است. صفت های هنری با ارائه جزئیاتی از شخصیت ها،اشیا قدرتمند توصیفی را به وجود می آورند که به خواننده یا شنونده در درک بهتر و دقیق تر داستان ها یاری می رساند. همین ویژگی مهم سبکی، یکی از عوامل تفاوت و برتری شاهنامه فردوسی نسبت به همه آثاری است که در ان ها تلاش بسیاری برای نشان دادن صحنه های حماسی و پهلوانی با استفاده از آرایه های ادبی گوناگون شده است. در پژوهش پیش رو، تلاش شده با توضیح و تشریح صفت های هنری و ذکر انواع آن، تاثیر کاربرد این صفت ها در شخصیت پردازی، تصویرسازی، و وزن و قافیه شاهنامه نشان داده شو.

کلیدواژه ها:

شاهنامه فردوسی ، صفت هنری ، شخصیت پردازی ، تصویرسازی ، کمک به وزن و قافیه