تعیین مقدار بهینه نیتروژن مصرفی در برنج به منظور کاهش آلودگی های منابع آب محیط زیستی

یکی از قدیمی ترین محصولات کشت شده در دنیاست. این محصول نقش بارزی در تغذیه، درآمد و اشتغال مردم جهان و ایران دارد و ماده غذایی اصلی بیش از نیمی از جمعیت دنیاست. ازت پرمصرف ترین عنصر مورد نیاز برنج است. بطور کلی با افزایش میزان نیتروژن تا یک حد معین عملکرد دانه برنج به میزان قابل توجهی افزایش می-یابد. گذشته از نقش بسیار مهم نیتروژن در کشت برنج، بکارگیری آن بیش از نیاز واقعی باعث آبشویی، تخریب محیط زیست و حتی کاهش عملکرد نیز می شود. تکنیک های آبیاری با آب صرفه جویی شده نیز می تواند خطر کاهش محصول را که به دلیل تنش های خشکسالی امکان پذیر می شود، ازبین ببرد. هدف از این تحقیق تعیین مقدار بهینه مصرف نیتروژن جهت کاهش تخریب محیط زیست و آلودگی منابع آب می باشد. به منظور دسترسی به بهترین عملکرد از طریق مصرف بهینه آب آبیاری و کود ازت آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک کامل تصادفی انجام می شود، فاکتور اصلی شامل سه تیمارآبیاری و فاکتور فرعی شامل دو سطح نیتروژن برای مدت یک سال زراعی در سه تکرار کشت می شود. با توجه به جدول تجزیه واریانس سطوح آبیاری در سطح 1 درصد معنی دار بوده، ولی مقادیر نیتروژن معنی دار نبود. میزان آبیاری و مصرف نیتروژن نیز هر کدام بر عملکرد اثر گذاشته و اثر متقابل آن ها در سطح 5 درصد معنی دار بود. بر اساس نتایج تحقیق قابل استنباط است که به منظور حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی و سطحی استفاده از آبیاری در زمان 70 درصد تبخیر و میزان مصرف نیتروژن 80 کیلوگرم بر هکتار بهینه و اقتصادی تر می باشد.

کلیدواژه ها:

مصرف بهینه ، آلودگی ، نیتروژن ، برنج ، منابع آب ، محیط زیست