تعیین فشار سینه کار با استفاده از روش های تحلیلیو تجربی در روش EPB (مطالعه موردی: متروی قم)

بسیاری از تونل ها در زمین های ضعیف حفر می شوند. این تونل ها در عمق های کم و نزدیک به سازه های سطحی ساخته می شوند. امروزه مهم ترین روش در حفر تونل های مترو در شهرها تونل سازی سپری است. هنگام طراحی و ساخت تونل های شهری توجه به نشست و ایمنی سازه های اطراف بسیار مهم است. نشست زمین می تواند منجر به آسیب و تخریب ساختمان های و سایر سازه های زیرزمینی شود. یکی از پارامترهای مهم در حفر تونل به وسیله EPBS در محیط های شهری فشار جبهه کار است تعیین دقیق این پارمتر در کنترل نشست و بالا زدگی بسیار موثر است . اعمال فشار کمتر یا بیشتر از حد تعادلی به ترتیب باعث ریزش و بالازدگی در سطح زمین ، آسیب به ساختمان های اطراف تونل و افزایش هزینه ها می شود. فشار لازم برای نگهداری جبهه کار تونل با استفاده از سرعت گردش نقاله مارپیچ به عنوان تابعی از نرخ نفوذ ماشین کنترل می شود روش های محاسبه فشار سینه کار به سه گروه تجربی تحلیلی و عددی تقسیم می شوند . اکثر روش های تحلیلی بر اساس معادلات تعادل حدی می باشند. در این مقاله تونل خط A متروی قم مورد مطالعه قرار گرفته است برای حفر 10km از آن از یک TBM با شیلد EPB استفاده شده است. در این پژوهش فشار مورد نیاز برای پایداری سینه کار با استفاده از روش های تحلیلی و تجربی بررسی شده است. همچنین نتایج روش های تحلیلی و تجربی با نتایج مدل سازی عددی مقایسه شد. در این تحقیق پایداری جبهه کار در تونل متروی قم با استفاده از رو ش های تجربی- تحلیلی و عددی (تفاضل محدود) بررسی شده است سپس مقادیر بدست آمده از این روش های با هم مقایسه شده است. به منظور مدل سازی عددی از نرم افزار FLAC3D استفاده شد. نتایج مدل سازی و روش های تحلیلی همخوانی دارند.

کلیدواژه ها:

فشار نگهداری سینه کار ، EPBS ، روش های تحلیلی ، خط A متروی قم ، مدل سازی عددی ، تفاضل محدود ، FLAC3D