مقایسه مقاومت الکتریکی و مقاومت الکتریکی پولاریزه بتن مسلح در آزمایش اندازه گیری خوردگی به روش گالوانواستاتیک پالس

امروزه سازه های بتنی نقش بسیار مهمی در زیرساختهای هر جامعه ای دارند. بنابراین شرایط و عملکرد این سازه ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. خوردگی میلگردهای فولادی در بتن به عنوان دلیل اصلی خرابیهای زودرس و در برخی موارد تخریب کلی سازه های بتن مسلح شناخته میشود. مقاومت الکتریکی بتن یکی از پارامترهای اصلی تاثیرگذار روی نرخ خوردگی میلگرد در بتن است. بنابراین اندازه گیری مقاومت الکتریکی بتن و فهم رابطه بین مقاومت الکتریکی و نرخ خوردگی در تعیین عمر مفید سازه های بتن مسلح اهمیت دارد. روش گالوانواستاتیک پالس یک روش سریع پلاریزه کردن برای تعیین نرخ واقعی خوردگی است که نرخ خوردگی و مقاومت الکتریکی بتن در یک آزمایش تعیین میشوند. در مطالعه حاضر با قرار دادن آزمونه های حاوی پوزولان دوده سیلیسی و آزمونه بدون پوزولان در منطقه خلیج فارس و در ناحیه پاشش، آزمایش گالواپالس در بازه های زمانی مشخص انجام گرفته است و با مقایسه مقاومت الکتریکی و مقاومت الکتریکی پولاریزه محاسبه شده، رابطه ای بین این دو مقاومت به دست آمده است. مشاهده میشود که با شروع خوردگی مقاومت الکتریکی پولاریزه به شدت کاهش مییابد.

کلیدواژه ها:

بتن مسلح ، روش گالوانواستاتیک پالس ، سرعت خوردگی ، مقاومت الکتریکی ، مقاومت الکتریکی پولاریزه