بررسی روش های بهسازی خاک های مساله دار

در سال های اخیر رشد جمعیت و توسعه شهرنشینی سبب افزایش ساخت و ساز در شهرها شده است. از طرف دیگر کمبود زمین های مناسب برای ساخت و ساز و افزایش قیمت زمین های شهری ، محل اجرای عملیات ساختمانی را امری اجتناب ناپذیر ساخته است. خاک های مساله دار دارای خصوصیاتی مانند ظرفیت باربری کم ، مقاومت برشی کم ، تورم و یا تحکیم هستند. عدم بهسازی خاک های مساله دار می تواند سبب آسیب دیدن سازه های موجود بر روی آنها مانند روسازی راه ها ، فرودگاه ها و غیره شود . بنابراین بایستی برای کنترل خرابی چاره ای اندیشید ؛ که انجام این کار از دو روش عملی است . روش نخست عبارت است از بهسازی خاک موجود در محل برای نهداری سازه موجود. روش دوم شامل حذف و جایگزینی خاک مساله دار و سپس دوباره سازی کل ساختمان است. معمولا خاک های مساله دار قبل از عملیات ساخت سازه ها شناخت و بهسازی می شوند و بنابراین خرابی سازه ها می تواند به طور کلی کنترل شود. روش های بهسازی مختلفی برای افزایش مقاومت خاک های مساله دار وجود دارد که با انجام آنها ، خاک های مذکور می توانند بارهای وارده را بدون خرابی یا نشست های بیش از حد مجاز تحمل کنند. با استفاده از روش بهسازی خاک مناسب قبل از مرحله ساخت ، از پرداخت هزینه های سنگین برای تعمیر سازه ها اجتناب می گردد. در این مقاله دو روش متداول برای بهسازی خاک ها شامل تزریق پلی یورتان و تراکم دینامیکی بررسی و با یکدیگر مقایسه شده اند. به طور کلی روش تزریق پلی یورتان محدودیت های کمتر و فواید بیشتری نسبت به روش تراکم دینامیکی دارد.

کلیدواژه ها:

ژئوتکنیک ، بهسازی خاک ، تراکم دینامیکی ، تزریق پلی یورتان