تحلیل نهایی زمین لرزه 11 فروردین ماه سال 1385 چالان چولان دشت سیلاخور لرستان از نقطه نظر زلزله شناسی و زلزله مهندسی

در 11 فروردین ماه سال 1385 زمینلرزه ای با بزرگای Mn=1/0 در مقیاس امواج درونی و بزرگای گشتاوری Mw=6/1 ساعت 04:47:52 به وقت محلی در دشت سیلاخور مابین شهرستان های دورود و بروجرد در استان لرستان به وقوع پیوست . اینزمینلرزه نیرومندترین جنبش لرزه ای از سه رویداد با بزرگای بیش از 4/5 بود که با 68 کشته و بیش از 1400 مجروح، دشت سیلاخور از حاشیه پهنه سنندج – سیرجان تا کمربند چین خورده رانده جنبای زاگرس، به وسعت 250 کیلومتر مربع ، حد فاصل دورود – بروجرد را ویران نمود. بررسی های صحرایی نشان داد که این زلزله با گسلش صحرایی همراه نبوده، اما پهنه مهلرزه ای آن همراستا و در ادامه گسلش سطحی، زمینلرزه 3 بهمن 1287 ه.ش سیلاخور میباشد. این زمینلرزه منجر به خسارت های سنگین (جدایش اجزاء غیر سازه ای – ویرانی سازه ای) در سازه های غیر مهندسی بخش چالان چولان شهرستان دورود گردید. رسم پهنه های هم شدت (مقیاس EMS98)، اثر کاهندگی شدید شدت رانشان می دهد و رومرکز مهلرزه ای (I0=VIII) آن در پهنه خاوری بخش چالان چولان ، روستاهای ازنا، گلنگانه و کاغه واقع است. دراین مطالعه به منظور تعیین گسل مسبب، از توزیع رومرکز پسلرزه ها، ترسیم منحنی های هم شتاب با استفاده از اطلاعات شتابنگاشتی، مقطع زنی در راستا و عرض گسل استفاده گردید. همچنین با استفاده از قرائت پلاریزاسیون موج P ثبت شده در شبکه کشوری، ساز و کار زمین لرزه اصلی تعیین گردید. بر اساس نتایج به دست آمده ، به نظر می رسد که گسل مسبب این زمین لرزه ، گسل دورود با روند شمال غربی – جنوب شرقی با شیب شمال شرق باشد که دارای مکانیسم امتداد لغز راستگرد با مولفه جزیی نرمال می باشد. از نقطه نظر مهندسی، این زمین لرزه هشداری برای ساکنان پهنه شمالی شهرستان دورود به حساب می آید که تا به امروز به شکل فزاینده ای درحال حرکت به سمت دامنه های پر شیب این منطقه می باشند. این دامنه ها ممکن است در آینده در معرض خطر گسیختگی زمین لرزه ای قرار داشته باشند.