بررسی عوامل موثر بر ارتباطات کلامی

ارتباطات را می توان از جمله فرایند پیچیده ای دانست که در خلال آن مؤلفه های گوناگونی دخیل اند. در این بین،مطالعهی این مکانیزمِ کنشی بویژه در بعد انسانی_اجتماعی آن ، از منظر نوع بیان و متأثر از نشانه های حاکم بر آن، بخصوص بافتدر دو نوع » ارتباط « موقعیتی و زمینه های مختلف ارتباطی – از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این مقاله، سعی شده است تاکلامی و غیر کلامی و ضمن در نظر گرفتن عوامل فرهنگی و اجتماعی و با اتکا بر داده های اسنادی–کتابخانه ای و با رویکردیتئوریک مورد مطالعه قرار گیرد. یافته ها گویای آن است که فرایند ایجاد ارتباط–کلامی و غیرکلامی– مؤلفه های خاص خود را داردکه در بافت ها و شرایط گوناگون نمود می یابد و از این نظر کاربرد این دو تیپ ارتباط، امری مهم تلقی می گردد.ارتباط کلامی 1 و ارتباط غیر کلامی 2 در درجه اول، ابزار برقرای ارتباط و انتقال پیام هستند و همین امر بزرگترین وجه اشتراکاین دو ارتباط هست. هم ارتباط کلامی و هم ارتباط غیر کلامی با فرهنگ و اجتماع مرتبط هستند و از فرهنگی به فرهنگ دیگرمتفاوت میشوند.آنچه که در مورد ارتباط کلامی واضح و مبرهن است این است که این نوع ارتباط با استفاده از زبان امکان پذیراست و از طریق زبان، معانی، مفاهیم و مقصودگوینده انتقال مییابد و در این نوع ارتباط زبان عنصر کلیدی است؛ ولی ارتباطغیرکلامی بیشتر به هیجانها و حس های پنج گانه و حرکات اندام و طرز نگاه کردن و ... مربوط می شود و وابسته به زبان رسمینیست و ایدهها و مفاهیم بدون کانال زبان، تشریح و تفسیر میشوند. در این مطلب سعی می شود بیشتر پیرامون ارتباط کلامی بحثشود و در عین حالاز ارتباط غیر کلامی هم سخن به میان میآید.ارت

کلیدواژه ها:

ارتباط ، موقعیت ، فرهنگ ، کلامی_غیر کلامی