مطالعه توزیع اللی ژنهای Vrn1 و Ppd1 در برخی از ارقام گندم نان

بهاره سازی و فتوپریود نقش قابل توجهی را در آداپته شدن جغرافیایی و عملکرد بالقوه در غلات دارد. بنابراین بررسی و درک توزیع تنوع اللی ژنهای بهاره سازی و فتوپریود در برنامههای اصلاحی و تلاقی والدین در گندم از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق 38 رقم گندم با استفاده از نشانگرهای مولکولی کارکردی الل اختصاصی برای ژنهای Ppd- B1 و Ppd-D1 که برای فتوپریود میباشند و ژنهای Vrn-B1 ، Vrn-A1 و Vrn-D1 برای بررسی ورنالیزاسیون بودند استفاده شد. اطلاعات بدست آمده از بررسی وضعیت اللی ژن های ورنالیزاسیون با آغازگرهای اختصاصی در مکان ژنی Vrn-A1 نشان داد که 57/90% از ژنوتیپها دارای الل مغلوب vrn-A1 ا 39.47% دارای الل Vrn-A1a و 2.63% دارای الل Vrn-A1b بودند. برای آغازگرهای اختصاصی در مکان ژنی Vrn-B1، ا 13.15% ارقام دارای الل vrn-B1 ا 21.05% دارای الل Vrn-B1b و 44.73 % دارای Vrn-B1a و 18.42% دارای Vrn-B1c بودند. در مکان ژنی Vrn-D1 ، ا 26.32% ارقام دارای الل دست نخورده Vrn-D با تیپ بهاره و 73.68% دارای الل vrn-D1 بودند. در مکان ژنی Ppd-D1، الل غالب Ppd-D1a بیشترین فراوانی را در بین ارقام داشت با 71.68% و تقریباً 28.95% الل مغلوب Ppd-D1b را نشان دادند. در مکان ژنی Ppd-B1، ا 52.64% از ارقام حاوی الل مغلوب حساس به طول روز Ppd-B1 بودند و در 47.36% مابقی الل مغلوب غیر حساس به طول روز Ppd-B1a مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

فتوپریود ، الل ، نشانگر مولکولی ، ژنوتیپ ، ورنالیزاسیون