بررسی تأثیر شوری آب آبیاری بر برخی از صفات ریشه دو رقم حساس و مقاوم به شوری گندم

به منظور مطالعه اثر شوری بر ویژگیهای ریشه و عملکرد دو رقم گندم، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی هسته ای کرج بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل دو رقم حساس (تجن) و مقاوم به شوری (بم) گندم و فاکتور دوم تنش شوری با 4سطح (6، 8، 10 و 12 دسی زیمنس بر متر ) بود. در هر تیمار 10 روز پس ازگرده افشانی تغییرات صفاتی مانند وزن خشک ریشه، وزن خشک ساقه، نسبت ریشه به اندام هوائی، حجم وسطح ریشه بررسی شد. نتایج نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی داری بر وزن خشک ریشه، حجم و سطح ریشه داشت به نحوی که با افزایش شوری آب آبیاری میانگین صفات مذکور کاهش یافت. درصد کاهش نسبت ریشه به اندام هوائی با افزایش شوری از 6 به 8 دسی زیمنس بر متر به ترتیب برای رقم تجن و بم 35/1 درصد و 8/2 درصد بود. لذا با بررسی صفات مورد مطالعه در این آزمایش می توان بخش اعظمی از صفات مرتبط با حساسیت یا تحمل به تنش شوری ارقام گندم را به خصوصیات ریشه آنها نسبت داد.

کلیدواژه ها:

شوری ، حجم ریشه ، سطح ریشه ، نسبت ریشه به اندام هوائی