بررسی تاثیر تنش خشکی ناشی از پلیاتیلن گلیکول بر مولفه های جوانه زنی برخی از توده های زنیان ( Carum copticum L. )

زنیان با نام علمی (Carum copticum L.) گیاهی علفی و یکساله از تیره چتریان است. جوانه زنی که اولین مرحله در چرخه زندگی گیاه است نقش تعیین کنندهای در استقرار گیاهچه دارد. به منظور مطالعه اثر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول (PEG) بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه در 21 توده زنیان، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 2 فاکتور و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل توده در 21 سطح و سطوح خشکی در 5 سطح (4-، 3-، 2-، 1-، 0 بار) بود. نتایج بدست آمده نشان داد از نظر کلیه صفات مورد بررسی بین تودهها و بین سطوح خشکی اختلاف معنیداری وجود داشته است. به طوری که با کاهش پتانسیل آب همه مؤلفههای جوانهزنی در تمامی توده های زنیان کاهش یافت. همچنین با مقایسه توده ها توسط مولفه های مورد بررسی مشخص شد که توده های یزد و قم در مرحله جوانه زنی مقاومت بیشتری در برابر تنش خشکی دارند. صفت طول ریشه چه به دلیل وارثت پذیری بالا میتواند به عنوان صفتی قابل اطمینان در گزینش مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن گلیکول ، تنش خشکی ، جوانه زنی ، زنیان