مقایسه سازگاری هیبریدهای خارجی ذرت دانه ای و مقایسه با ارقام داخلی در دشت میاندوآب

با توجه به استعداد و پتانسیل بالای دشت میاندوب در حهت تولید ذرت دانه ای و استقبال خوب کشاورزان برای تولید ذرت از یک طرف و مشکلات مربوط به رطوبت بالای دانه در زمان برداشت در گروه های رسیدگی ذرت های دیررس از طرف دیگر بر ضرورت کشت ذرت های متوسط رس در منطقه می افزاید و در این میان بررسی ژرم پلاسم های خارجی در گروه متوسط رس ها از اهداف این تحقیق می باشد. تعداد 20 هیبرید خارجی ذرت دانه ای بهمراه دو رقم داخلی KSC 705 و KSC 704 بمنظور بررسی عملکرد و سازگاری اولیه به شرایط آبو هوایی در سال 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب مورد مطالعه قرار گرفت. طرح مورد استفاده، بلوکها ی کامل تصادفی در 4 تکرار بود.درهرکرت ازهرهیبرید 4ردیف 16 کپه ای بفاصله 38 سانتیمتر کشت گردید.یاداشت برداریهای لازم از مراحل مختلف رشد و نمو از جمله ارتفاع بوته و بلال، عمق دانه ، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در ردیف ، تعداد ردیف دانه در بلال ، درصد چوب بلال ، درصد رطوبت دانه و در نهایت عملکردانجام گرفت. تجزیه واریانس ساده انجام و مقا یسه میانگینها با روش LSD صورت گرفت.اثر تیمار برای تمامی صفت ها اختلاف معنیدار نشان نداد. با توجه به اینکه صفات فوق عمدتاً کیفی و تحت اثر ژنهای با اثرات بزرگ می باشند.بنابر این هیبرید های این آزمایش از تنوع کافی برخوردار بوده و علاوه براستفاده کاشت مستقیم، میتواندجهت دستیابی در تولید لاینهای جدید مفید باشند در بین هیبرید های خارجی مورد بررسی هیبرید شماره 11 (BC712) به مقدار 19/1 تن در هکتار با رطوبت دانه 17/3 درصد یکی از بالاترین مفدار عملکرد ها را داشت که این مقدار عملکرد با رطوبت دانه برداشتی بسیار قابل توجه می باشد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، عملکرد ، هیبرید خارجی