بررسی اثراستفاده از سوپر جاذب و آب مغناطیس شده در شرایط شوری بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنبه

جهت بررسی تاثیر نوع آبیاری بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنبه آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دلگشای فردوس انجام گردید . طی این آزمایش تاثیر چهار تیمار آبی شامل آب شور با شوری EC=6.8ds/m ، آب شهری EC=0.7ds/m ، آب شور مغناطیس شده و آب شور در زمینی که به آن سوپر جاذب بر پایه پتاسیم اضافه شده بود بر عملکرد و اجزاء عملکرد پنبه در سال زراعی 91 مورد آزمایش قرار گرفت و در پایان نتایج حاصل با نرم افزار SAS و بر اساس آزمون چند دامنه ای دانکن آنالیز و تجزیه و تحلیل شد. طی این آزمایش مشخص گردید چهار کیفیت آبیاری فوق تاثیر معنی داری بر عملکرد واجزاء عملکرد پنبه داشته و تولید وش ، وزن الیاف و وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیک در هکتار را تحت تاثیر قرار داد . هم چنین بررسی ضرایب همبستگی حاکی از همبستگی منفی شاخص برداشت وش در هکتار با سایر فاکتورهای اندازه گیری شده بود. مقایسه میانگین ها نیز نشان داد که عملکرد وش پنبه در تیمار آب مغناطیس شده و تیمار دارای سوپر جاذب به ترتیب 31/4% و 31/9% و عملکرد بیولوژیک 21/9% و 38/5% نسبت به آب شور افزایش داشت در مجموع می توان چنین نتیجه گرفت که با استفاده از موارد اصلاحی چون مغناطیس کردن آب و یا استفاده از پلیمرهای سوپر جاذب می توان اثرات سوء ناشی از آبهای شور و با کیفیت پایین را در پنبه کاست و بدین ترتیب ضمن افزایش سطوح زیر کشت امکان استفاده از آبهای شور را با حفظ عملکرد مطلوب به دست آورد.

کلیدواژه ها:

آب شور ، آب مغتاطیس شده ، پنبه ، سوپرجاذب ، عملکرد و اجزاء عملکرد