تأثیر تراکم گیاهی و مدیریت علف هرز بر عملکرد دانه و برخی خصوصیات کمی نخود زراعی

به منظور تعیین تراکم بهینه گیاهی و مطلوبترین روش مدیریت علفهای هرز در زراعت نخود آبی بهاره، آزمایشی به صورت طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار در مزرعه آموزشی و پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران (کرج) در سال زراعی 1390-1389 اجرا شد. عامل اصلی شامل مدیریت علفهای هرز در 9 سطح: 1– تریفلورالین پیشکاشت، 2- پندیمتالین پیشکاشت، 3 - وجین کامل (عاری از علف هرز)، 4 - ایمازتاپیر پسرویشی، 5- کنترل مکانیکی، 6 ایمازتاپیر پیش رویشی، 7 - پیریدیت (پس رویشی) به همراه کنترل مکانیکی، 8- پیریدیت پس رویشی، 9- شاهد (بدون کنترل علف هرز) و عامل فرعی شامل تراکم گیاهی در 3 سطح 35، 45 و 55 بوته در مترمربع بررسی شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای تراکم بوته و مدیریت علفهای هرز بر تعداد شاخه ها، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه در بوته و عملکرد دانه نخود تاثیر معنیداری داشتند. بیشترین مقدار عملکرد دانه در تراکم 55 بوته در مترمربع تولید شد. پس از تیمار وجین دستی عاری از علف هرز، پندیمتالین پیشکاشت بالاترین عملکرد دانه نخود را در شرایط زراعی کرج تولید کرد.

کلیدواژه ها:

تراکم گیاهی ، وجین دستی ، پندیمتالین ، نخود زراعی