بررسی پایداری عملکرد ارقام و لاین های سویا

با هدف تعیین ارقام پرمحصول و پایدار برای مناطق کشت سویا، 17 رقم و لاین برگزیده سویا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در شش منطقه: کرج، خرم آباد، مغان، گرگان، شهرکرد و زرقان مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه واریانس مرکب و تجزیه پایداری عملکرد دانه به روش ابرهارت و راسل انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان داد: اثرات مکان، ژنوتیپ و اثر متقابل ژنوتیپ × مکان در سطح 1% معنی دار می باشند. ژنوتیپ شماره 7 (Hamilton × Essex) پایدارترین ژنوتیپ و دارای سازگاری عمومی بالا در کلیه محیط ها است. ژنوتیپ شماره 13 (Linford) از سازگاری عمومی کمتر در کلیه محیط ها برخوردار است و ژنوتیپ های شماره: 1 (DI74) و 17 (L17) دارای سازگاری خصوصی برای مناطق مناسب می باشند.

کلیدواژه ها:

سویا ، ارقام و لاین ها ، عملکرد دانه ، پایداری