بررسی تاثیر آنتی اکسیدان های PVP در کاهش میزان فنوله و قهوه ای شدن ریزنمونه و محیط کشت گیاه آلوئه ورا

صبر زرد Aloe veraL یکی از با ارزش ترین گیاهان اقتصادی و دارویی است که به خانواده Liliaceae تعلق دارد. اندام مورد استفاده آن برگ می باشد که در قسمت میانی آن ژل غلیظ و شفافی وجود دارد. ژل آلوئه دارای خواص و فعالیت های بیولوژیکی و فیزیولوژیکی متنوعی میباشد. متابولیسم مواد پلیفنولی یکی از مسیرهای اصلی گیاه جهت مقابله با تنش های اکسیداتیو می باشد، این مواد به عنوان متابولیت های ثانویه شناخته شده اند که جنبه دارویی دارند. ترشح این ترکیبات در محیط کشت موجب کاهش شانس موفقیت در مراحل کشت بافت می شود. قهوه ای شدن و رنگ سیاه دو عامل عمده محدود کننده برای ایجاد کشت بافت در گونه های آلوئه می باشد. بدین منظور برای کاهش قهوه ای شدن ریزنمونه و محیط کشت، ریزنمونه ها را به محیط کشت MS همراه با سه نوع PVP ء(10، 25 و 40) در 4غلظت (4، 6، 8 و 10 گرم در لیتر) کشت کردیم. که مناسب ترین تیمار PVP40 در غلظت 8 گرم در لیتر بود.

کلیدواژه ها:

آلوئه ورا ، پلی فنولی ، ریزنمونه ، کشت بافت ، PVP