ارزیابی مدیریت بحران در طرح های توسعه پارس جنوبی

منطقه پارس جنوبی بدلیل اهمیت استراتژیک آن، نیازمند مدیریتی منسجم و پویا جهت تسریع در تولید از میدان مشترک گازی با دیدگاه صیانتی وحفظ توأمان توسعه پایدار است. با توجه به ریسک بالای وقوع حوادث صنعتی و طبیعی در منطقه و همچنین بلاخیز بودن خود منطقه جغرافیایی، حجمعظیم سرمایه گذاری صورت گرفته در این منطقه می طلبد تا با شناخت و ارزیابی دقیق مخاطرات و تهدیدات بالقوه موجود از شکل گیری بحران هاپیشگیری بعمل آورده و درصورت تولد بحران به مقابله با آن پرداخت. این تحقیق با روشی تحلیلی- توصیفی بدنبال ارزیابی وضعیت موجود مدیریت بحران در طرح های توسعه پارس جنوبی می باشد. مدل استفاده شده در این تحقیق عبارت است از مدلی تلفیقی مستخرج شده از مدل مدیریت بحرانتیری- میتراف و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه می باشد. جامعه آماری مدیران و کارشناسان مجموعه پیمانکاران و کارفرمایان طرح های توسعه پارس جنوبی می باشد که تعداد آن ها 1200 نفر بوده است که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 90 نفر محاسبه شدهاست. این تحقیق دارای یک فرض اصلی و 8 فرض فرعی بوده و نتایج تحلیل آماری با آزمون فرضیه های تحقیق حاکی از آن است که بجز عنصرهماهنگی و رهبری، تمامی عناصر مدیریت بحران شامل آگاهی و شناخت، آمادگی جهت واکنش، ارتباطات، واکنش سریع و مهار، بازسازی به موقع،لجستیک و امکانات درمانی، پژوهش و یادگیری سازمانی و همچنین وضعیت کلی مدیریت بحران منطقه در سطح مطلوبی قرار ندارد.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، پارس جنوبی ، طرح های توسعه