اولویت بندی ابزار ارزیابی مدیریت دانش با استفاده از مدل تصمیم گیری AHP فازی گروهی (مطالعه موردی بانک صادرات تهران شعبه 1043)

باتوجه به رشد سریع تغییرات وافزایش رقابت ،مدیریت موثردانش درسازمان ها ازاهمیت بالایی برخورداراست؛ به رغم آن که روش های متعددی برای سنجش دارایی هایملموس و فیزیکی سازمان وجود دارد،معیارهایی که بتوان با آن سرمایه های نا ملموسی مانند: مدیریت دانش را ارزیابی کرد به ندرت به چشم می خورد.در مقاله ی حاضربا توجه به دغدغه ذکر شده در بالا و تبیین اهمیت ارزیابی مدیریت دانش در سازمان ها، اقدام به الویت بندی و بیان میزان بلوغ شاخصهای ارزیابی مدیریت دانشدر واحدمذکور شده است.که این شاخصها شامل : رهبری مدیریت دانش،فرایند، افراد، فناوری، فرایندهای دانشی، یادگیری و نوآوری و نتایج مدیریت دانش می باشند. الویت بندیصورت گرفته با استفاده از مدل تصمیم گیری AHP فازی- گروهی و در نظر گرفتن میزان توانمندی واحد مذکور در بهبود آنها انجام شده است، از این مدل به این نتیجه -رسیدیم که، شاخص شماره 1 که شاخص رهبری مدیریت دانش می باشد با توجه به اینکه از شکاف موزون بالایی برخودار است و میزان توانایی سازمان در بهبود آن نیزچشم گیر است از اهمیت بالایی نسبت به سایر شاخص ها دارا می باشد و سازمان برای بهبود روند اجرای مدیریت دانش در درون خود می بایست بیش از پیش به رهبریمدیریت دانش اهمیت دهد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی مدیریت دانش ، AHP فازی گروهی ، توانمندی بهبود ، الویت بندی شاخص ها