بررسی روند تغییرات اقلیمی درحوزه آبریز ایران مرکزی با استفادهاز روش نقطه بازگشت

تغییرات اقلیمی یکی از ویژگ یهای طبیعی چرخه ی اتمسفری است که بر اثر آن ناهنجار یها یا نوساناتی درروند پارامترهای هواشناسی از جمله بارندگی و دما حاصل می شود. گرم شدن زمین، کاهش بارندگی وخشکسالی از جمله تغییرات اقلیمی خطرزایی هستند که حیات بشر و موجودات طبیعی را تحت تأثیر قرارداده است. حصارهای کوهستانی واحد جغرافیایی مشخص و مستقلی در بخش داخلی ایران به وجود آوردهاست که از آن به نام فلات داخلی ایران مرکزی یاد م یشود. محدوده ی مورد مطالعه شامل هفت ایستگاه درحوضه ایران مرکزی می باشد. ابتدا با استفاده از ضرایب اقلیمی ایوانف و آمبروژه، نوع اقلیم حوض هها مشخصz شده و سپس به بررسی روند تغییرات این ضرایب با استفاده از روش نقطه بازگشت پرداخته شد. مقداربه دست آمده که بیانگر روندی صعودی در z= 2/ مربوط به ضریب رطوبتی ایوانف برای ایستگاه یزد مقدار 40صحرایی شدن اقلیم منطقه می باشد. همچنین در مورد ضریب اقلیمی آمبروژه برای ایستگاه یزد مقدارحاصل شد که این نشانگر روند صعودی در تشدید اقلیم z=2/ و برای ایستگاه سمنان مقدار 17 z=2/40خشک و سرد این مناطق می باشد

کلیدواژه ها:

فرمول ایوانف ، فرمول آمبروژه ، روند ، تغییرات اقلیمی ، حوضه آبریز مرکزی