طراحی معماری، چالشی دراثنای واقعیت ها

سالیان متمادی است که در هر محفل معماری – شهرسازی نیاز شناخت و بررسی معماری گذشته یک اصل ضروری محسوب می گردد و نبود چنین شناختی سبب نابسامانی و سردرگمی های معماری امروز جامعه ایرانی قلمداد می گردد. گسست از گذشته تاریخی و قطع ارتباط با معماران گذشته، بی هویتی معماری امروز و.... از جمله واژگان رایجدر این گفتاره است. برای بسیاری از دانشجویان معماری و معماران جوان، این نگاه نوستالوژیک به گذشته و افسوس خوردن برای شکوه و جلال از دست رفته معماری سنتی موجب ابهام و تعجب است. برای گروهی از معماران نیز بازگشت به گذشته و الگو قراردادن ارزشها و معیارهای معماری سنتی ، نوعی واپس گرایی به شمار می آید. در کشاکشاین تضادهای فکری باید رویه ای درپیش گرفته شود که به معماری ارزشمند و متناسب با دانش و اندیشه روز و در عین حال پاسخگوی نیازها و خواسته های جامعه منتهی گردد. در این راستا بررسی بازتابها و تأثیرات هر فعالیت و عملکردی جهت دستیابی به نتایج بهتر و رفع نقایص و کمبودهای احتمالی، از ضروریات هر حرکت هدفمندی است کهخواستار پویایی و تداوم باشد.

کلیدواژه ها:

طرحهای معماری ، هویت ، عملکرد ، درک عمومی