عوامل موثر بر انتخاب دورکاری و تاثیر آن بر تعادل کار- زندگی و رضایت شغلی

در دهه گذشته دورکاری به نوعی رایج از طبقه بندی کار تبدیل شده است. در ایران نیز در سال 1389 قانون مربوط به اجرای این نوع کار در هیئت دولت به تصویب رسید. هدف تحقیق حاضر بررسی برخی از فاکتورهای موثر بر انتخاب دورکاری و اثرات حاصل از آن از دیدگاه کارکنان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی می باشد. مهمترین فاکتورها در این مطالعه براساس هر دو نوع متغیر علت و معلوم مدل شدند. متغیرهای معلول اصلی که انتخاب شده اند تعادل کار و زندگی و رضایتمندی شغلی افراد است. نمونه مورد بررسی در این پژوهش 80 نفر از کارکنان دورکار و 80 نفر از کارکنان غیر دور کار وزارت کار و رفاه اجتماعی می باشد. پس از بررسی داده های بدست آمده و تحلیل آنها با استفاده از نرم افزار spss، نتایج نشان داد: دو فاکتور وجود دارد که بر انتخاب دورکاری توسط افراد تاثیر می گذارد: 1) زمان رفت و آمد افراد به محل کار( که بر انتخاب دور کاری تاثیر مثبت دارد. 2) نگرش مثبت نسبت به دور کاری ( که بر انتخاب دور کاری تاثیر مثبت دارد). همچنین معلوم شد که دور کاران در ایجاد تعادل میان نیازهای کار و زندگی موفق ترند اما از لحاظ رضایت شغلی تفاوت چندانی با غیر دورکاران ندارند.

کلیدواژه ها:

دور کاری ، کارمند دورکار ، تعادل کار- زندگی ، رضایت شغلی