ارایه روش تکمیلی بهبود کیفی الگوریتم آماره U به منظور به کارگیری آن در فضای سه بعدی

به منظور جدایش مقادیر آنومال از مقادیر زمینه و برای جداسازی و تشخیص محدوده های آنومالی، روش های آماری مختلفی ارائه شده است. این روش ها از انواع ساده تا پیچیده تغییر می کنند و شامل روش هایی جون روش پارامترهای آماری توزیع (به عنوان روش های غیر ساختاری)، روش آماره فضایی U (به عنوان روش های ساختاری) و روش جداسازی تفریق و غیره می باشد. روش های ساختاری شامل روش هایی است که موقعیت نقاط نمونه برداری و ارتباط فضایی آنها را در تخمین مناطق آنومال در نظر می گیرد. روش آماره فضایی U از جمله مهمترین روش های ساختاری محسوب می شود که با درنظر گرفتن موقعیت فضایی نمونه ها و بدون قضاوت کارشناسی ژئوشیمیست به تجزیه و تحلیل آماری داده ها پرداخته و اقدام به جداسازی زیرجوامع و تشخیص مناطق آنومال می نماید. در این مطالعه سعی شده است تا با تغییر در الگوریتم آماره U در مورد جداسازی مقادیر آنومال و ارائه یک روش تکمیلی جهت بهبود کیفی آن، به الگوریتمی دست یابیم که باعث شود روش فوق العاده کارآمد و مؤثر U، علاوه بر محیط های دوبعدی (نمونه برداری سطحی) در محیط های سه بعدی (شبکه حفاری) نیز کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آماره U ، فضای سه بعدی ، جدایش آنومالی