تاثیر انبارمانی پیوندک خواب بر گیرایی پیوند در تکثیر گردوی ایرانی (Juglans regia L) به روش اپی کوتیل

تکثیر گردو به دو صورت جنسی و غیر جنسی است در چندین کشور از جمله ایران مرسوم ترین روش تکثیر به صورت بذری می باشد که به دلیل هتروزیگوت بودن بذرهای حاصل از لقاح جنسی منجر به گوناگونی زیاد و کیفیت ضعیف محصولات تولید شده می گردد. از جمله تکثیر غیر جنسی می توان به روش های کشت بافت، قلمه زدن ، آپومیکسی و پیوند اشاره کرد که پیوند زدن همچنان مرسوم ترین روش ازدیاد غیر جنسی گردو می باشد. البته در پیوند گردو مشکلاتی وجود دارد و گیرایی پایین همیشه به عنوان یک مانع در تکثیر انبوه و توسعه ارقام برتر گردو می شود. این آزمایش در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری در بهمن ماه سال 1392 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و سه تکرار انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل دو نوع پیوندک خواب (پیوندکی که در زمان پیوند برداشت شده و پیوندکی که یک ماه در سردخانه مانده) و دو نوع روش پیوند (اسکنه و جانبی ) بود. 30 روز پس از سازگاری دانهال های پیوندی صفاتی چون درصد گیرایی پیوند ، درصد زنده مانی پیوند، میزان تشکیل کالوس طول رشد شاخه و تعداد برگ اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که نوع پیوند ، نوع پیوندک خواب و همچنین اثر متقابل ان ها تاثیر معنی داری بر روی میزان رشد پیوندک و تعداد برگ آن ها داشت. میزان تشکیل کالوس تحت تاثیر نوع پیوندک و برهمکنش بین نوع پیوند و نوع پیوند قرار نگرفت.

کلیدواژه ها:

گردو ، پیوندک ، پیوند اسکنه ، پیوند جانبی ، اپی کوتیل