ارزیابی مقاومت ارقام هلو و شلیل نسبت به باکتریPseudomonas syringae عامل بیماری شانکر درختان میوه هسته دار در استان مازندران
محل انتشار: دومین همایش ملی گیاهان دارویی و کشاورزی پایدار
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,571
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MPSA02_589
تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1393
چکیده مقاله:
بیماری شانکر باکتریایی درختان میوه هسته دار Pseudomonas syringae pv. syringae (Pss) از تمامی مناطق اصلی پرورش درختان میوه در دنیا گزارش شده است. با توجه به خسارت قابل توجه این بیماری در ارقام هلو و شلیل در استان های شمالی کشور، شناسایی و معرفی ارقام مقاوم و نیز تعیین ارتباط مقاومت ارقام با جنبه های بیوشیمیایی گیاه می تواند در مدیریت این بیماری نقش شایانی داشته باشد. در این بررسی دو رقم ار ارقام غالب هلو در استان مازندران شامل زعفرانی، آلبرتا و سه رقم شلیل شامل سان کینگ، کیوتا و سیبی، پیوند شده بر روی آلبالو تلخ (Pronus mahaleb) استفاده شد. برای ارزیابی مقاومت این ارقام سوسپانسیون باکتری مورد نظر به آن ها تزریق و پس از یک ماه اندازه گیری طول شانکر ایجاد شده بر روی سرشاخه ها و همچنین عصاره گیری آنزیمی از بافت های برگ و سرشاخه انجام شد و بر این اساس فعالیت کیفی انزیم پلی فنل اکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که میزان حساسیت ارقام مورد بررسی به این بیماری متفاوت است. بر اساس یافته های این تحقیق ارقام زعفرانی و آلبرتا از نظر حساسیت به شانکر باکتریایی اختلاف معنی دار داشته و رقم البرتا مقاومت بالاتری نشان داد. رقم زعفرانی به عنوان رقم نیمه مقاوم ارزیابی شد. در بین ارقام شلیل رقم کیوتا بیشترین آلودگی را به خود اختصاص داد و رقم های سان کینگ و سیبی در رتبه های بعدی قرار گرفتند. روش کلاسیک تعیین حساسیت و مقاومت ارقام مورد آزمایش نسبت به بیماری با مارکر پلی فنل اکسیداز به تعداد و یا شدت ظهور باند همبستگی دارد. بر این اساس از این مارکر می توان در تعیین میزان مقاومت ارقام هلو و شلیل به این بیماری استفاده کرد. با اندازه گیری فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز و رنگ آمیزی باندهای آیزوزایمی آن در ژل پلی اکریل آمیددر اثر آلودگی برگ ها و سرشاخه ها به Pss در ارقام نسبتا مقاوم و تا حدودی در نیمه مقاوم برانگیخته شده و تولید آن افزایش یافت ولی در ارقام حساس فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز افزایش چندانی نداشت. فعالیت این آنزیم در بافت های آلوده به مراتب بیش از بافت های سالم است. و این امر بیانگر فعال شدن پاسخ دفاعی گیاه علیه عامل بیماریزا می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه قدمنان
دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
مجید الداغی
عضو هیئت علمی گروه بیماری شناسی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران
ابوالقاسم قاسمی
عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :