مطالعه اثر کادمیوم کلرید بر میزان قندهای احیا کننده ، آنتوسیانین و فلاونوئید در گیاه ریحان (Ocimum basilicum L)

کادمیوم از مهمترین فلزات سنگینی است که برای گیاهان سمی می باشد. کادمیوم فلزی بسیار سمی و آلاینده خاک است و از رشد ریشه و ساقه و عملکرد تولید محصولات جلوگیری می کند و بر جذب مواد مغذی تاثیر می گذارد. سبزیجات به ویژه سبزیجات برگی امروزه به طور گسترده کشت می گردد و به دلیل آبیاری با فاضلاب های شهری و صنعتی غلظت فلزات سنگین در این گیاهان افزایش می یابد. براسینواستروئید جزو یکی از 6 گروه اصلی هورمون ها است که در گیاهان به مقادیر پایین (در حد نانو گزم) وجود دارد و سبب توسعه سلول ، تقسیم سلولی و بازسازی دیواره سلولی ، تمایز بافت آوندی و... می شود. هدف از این تحقیق مطالعه اثرات ناشی از سمیت کادمیوم بر میزان قندهای احیاکننده، فلاونوئید و آنتوسیانین و تاثیر هورمون براسینواستروئید بر تنش کادمیوم می باشد. بدین منظور غلظت های 0، 200، 400 و 600ppm کادمیوم با 3 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی بر روی گیاه ریحان اعمال گزدید. و هورمون براسینواستروئید در غلظت های 0، 1 و 100 نانومولار یک هفته پس از اولین تنش فلز، به صورت اسپری بر روی برگ ها طی دو مرحله با فاصله زمانی سه روز استفاده شد. میزان قندهای احیاکننده، فلاونوئیدها و آنتوسیانین ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی بر این است که افزایش تنش فلز کادمیوم تاثیر معنی داری بر افزایش مقدار قندهای احیاکننده و کاهش میزان فلاونوئید و آنتوسیانین دارد اما استفاده از هورمون براسینواستروئید اثر تعدیل کنندگی بر روی آنها داشته است.

کلیدواژه ها:

کادمیوم ، ریحان ، فلزات سنگین ، قندهای احیا کننده ، فلاونوئید ، آنتوسیانین