بهینه سازی سینتیک خشک کردن برش کیوی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این مطالعه سینتیک خشک کردن کیوی به دو روش ژنتیک الگوریتم و مدلسازی کلاسیک بهینه سازی گردید. جهت این منظور ، ابتدا، چهار مدل ریاضی مختلف که در منابع پیشین ارائه شده اند جهت برازش داده ها تجربی مورد استفاده قرار گیرد و سپس بهترین مدل برازش کننده منحنی خشک کردن کیوی انتخاب گردید. نتایج نشان داد که مدل ورما و همکاران بهترین کارایی ار در پیش بینی نسبت رطوبت کیوی خشک شده داشت. هم چنین، به منظور بیهنه سازی بهترین مدل تجربی از روش الگوریتم ژنتیکی استفاده گردید. در نهایت، نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از مدل الگوریتم ژنتیک مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که مدل الگوریتم ژنتیک دقت بالایی در پیش بینی نسیبت رطوبت کیوی خشک شده با ضریب تبیین 9988/0 برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی حسی| ، الگوریتم ژنتیک ، خشک کردن لایه نازک ، خواص مهندسی ، مدلسازی