اثر کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریزمغذی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی ارقام جدید گندم در خرم آباد

به منظور بررسی اثر کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی بر برخی خصوصیات زراعی ارقام جدید گندم، در سال زراعی 1391-1392 و مزرعه تحقیقاتی خرم اباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتوراول در شش سطح N0: محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله ساقه رفتن، N3 محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله سنبله رفتن N4 تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله ساقه رفتن، N5 تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذی در مرحله سنبله رفتن و فاکتور دوم در دو سطح، شامل V1: رقم پارسی و V2 رقم دناب ود. در این بررسی عملکرد دانه، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ، تعداد روز از کاشت تا ظهور سنبله و تعداد روز از کاشت تا رسیدگی فیزیولوژیک مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی عملکرد دانه، وزن هزار، طول پدانکل، قطر ساقه و تعداد گره در ساقه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد اثر محلول پاشی عناصر ریز مغذی و کود زیستی نیتروکسین بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه معنی دار بود هم چنین فاکتور رقم اثر معنی داری بر صفات مورد مطالعه از جمله عملکرد دانه، وزن هزار دانه و طول پدانکل داشت. بیشترین عملکرد دانه مربوط به کاربرد توإم تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریز مغذدی در مرحله سنبله رفتن بود. با توجه به افزایش قابل توجه عملکرد دانه، کاربرد توإم تیمار تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین و محلول پاشی عناصر ریزمغذی در مرحله سنبله رفتن در شرایط خرم آباد توصیه شد.

کلیدواژه ها:

خصوصیات فیزیولوژیک ، عناصر ریزمغذی ، کود زیستی نیتروکسین ، گندم